Het kopen van een Japans zwaard is als het kopen van een auto. Je kunt naar een autodealer gaan en een compacte auto, een middelgrote sedan, een SUV, een pick-uptruck of een stationwagen uitkiezen. Hetzelfde geldt voor Japanse zwaarden. Deze gereedschappen zijn er in verschillende soorten en dienen verschillende doeleinden. Je keuze hangt af van je doel en je waardering voor deze vernietigingsinstrumenten.
Dus, welke Japanse zwaarden moet je kennen? Zijn er andere scherpe wapens uit het Land van de Rijzende Zon die je geld waard zijn? Laten we het eens uitzoeken.
Japanse zwaarden van de samoerai en andere krijgers
De Nihonto, oftewel het Japanse zwaard, is een van de mooiste wapens met een scherp lemmet ter wereld. Het kent een rijke geschiedenis en spreekt boekdelen over de Japanse hang naar perfectie. Hier is een lijst met Japanse zwaarden die de samoerai en andere Japanse krijgers in het verleden gebruikten en die de moeite waard zijn om te bekijken.
Katana
De katana is het ultieme Japanse zwaard. Vraag het aan iedereen, vooral minder goed geïnformeerde gaijins (buitenlanders), en ze zullen je vertellen dat een Japans zwaard hetzelfde is als een katana.
Helaas is een katana slechts een van de vele soorten zwaarden die de samoerai gebruikten. Het is een middellang zwaard met een gebogen lemmet, dat in de 14e eeuw in Japan populair werd . De samoerai waren niet de enigen die een katana gebruikten. Dit zwaard was ook favoriet bij beoefenaars van iaido en kendo , shinobi's of ninja's, en onna-musha (vrouwelijke samoerai).
Samuraikrijgers begonnen de katana te gebruiken tijdens de Nanboku-cho-periode, tussen 1336 en 1392. In tegenstelling tot andere Japanse zwaarden heeft de katana een enkele snijkant en een dikke, tegenoverliggende rug. Het lemmet loopt ongeveer 60 tot 79 centimeter van de punt ( kissaki) tot de tsuba. De gebogen rug is nooit langer dan 1,5 centimeter vanaf een denkbeeldige lijn tussen de punt van het lemmet en de habaki.
De samoerai dragen de katana altijd met de scherpe kant naar boven. Deze zwaardstand vergemakkelijkt het trekken, waardoor de krijger snel en in één vloeiende beweging kan toeslaan.
Zoals gezegd is de katana hét Japanse zwaard bij uitstek. Zijn populariteit reikt tot ver over de landsgrenzen en de Japanse overheid beschouwt hem als een van de meest waardevolle bezittingen van het land. Het is een kunstwerk dat Japanse trots, geschiedenis en cultuur symboliseert.
Chokuto
Chokuto Japanse rechte zwaarden van MET op Wikimedia Commons.
Historici geloven dat de chokuto een van de vroegste Japanse zwaarden is, daterend uit de 4e eeuw , tijdens de Kofunperiode. Deze zwaarden zijn oeroud en vinden hun oorsprong in vrijwel identieke wapens uit Korea en het China van de Han-dynastie.
De chokuto is een enkelzijdig zwaard, net als de katana, maar heeft een recht lemmet, niet gebogen. Het is perfect om mee te snijden en te steken, zoals krijgers dat met een speer zouden doen.
Verschillende chokuto-typen bestonden van 300 tot 794 n.Chr. Zo leken de kanto-tachi uit de Kofunperiode sterk op hun Chinese tegenhangers, met een draak- of feniksvormig ornament aan de punt van de tsuka . De kabutsuchi-tachi daarentegen had een vuistachtige versiering, terwijl de rokkaku-sotoken een hertengewei had.
Het laatste chokuto-type was de hoto-tachi, waarvan het laatste bewaard gebleven exemplaar dateert uit de Nara-periode. Japanse krijgers verruilden de chokuto halverwege de Heian-periode voor de tachi.
Het is tegenwoordig zeldzaam om een Japans Chokuto-zwaard te vinden . De enige plek waar je deze zwaarden kunt bewonderen, is in een museum.
Tachi
Een 12e - eeuwse Kazari-tachi van ColBase.
Met de teloorgang van de Chokuto kwam de Tachi, met een licht gebogen lemmet dat leek op een sabel. Het lemmet was iets langer dan de katana, met een lengte van 71 tot 80 centimeter.
Dit Japanse zwaard is perfect om mee te slaan, waardoor samoerai te paard hun tegenstanders razendsnel kunnen raken. In tegenstelling tot de katana droegen de samoerai de Tachi met de scherpe kant naar beneden. Ze bevestigden hem ook aan de buitenkant van hun harnas. Helaas betekende deze positie dat krijgers de Tachi in twee bewegingen moesten trekken voordat ze een dodelijke slag konden toebrengen.
De Tachi verving de Chokuto ergens in het midden van de Heian-periode en verwierf bekendheid tussen 900 en 1596. Deze zwaarden waren populair tijdens de Koto-periode. Hoewel de samoerai de voorkeur gaven aan de katana, kozen veel hooggeplaatste samoerai de Tachi vanwege zijn snijvermogen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat 70% van de Japanse zwaarden met de National Treasures of Japan-keurmerk Tachi zijn, en daarmee zelfs de beste katana's overtreffen. Je mag dus van geluk spreken als je een authentieke Tachi te pakken kunt krijgen.
Koshigatana
Een Koshigatana van ColBase.
De krijgersklasse van de Heian-periode had een secundair wapen nodig als aanvulling op de Tachi. Die taak was weggelegd voor de Koshigatana. Het is strikt genomen geen zwaard, maar een dolk. Deskundigen geloven dat de Koshigatana de directe voorloper is van de moderne Tanto.
Krijgers droegen de Koshigatana als dolken, vastgemaakt met een schede aan hun middel of heup. Het gevechtsmes had een lemmet van maximaal 28 centimeter, maar niet korter dan 18 centimeter.
Het is het perfecte wapen voor gevechten van dichtbij. Tijdens de Heian-, Nanbokucho- en Kamakura-periode droegen samoerai vaak drie wapens: de Tachi, een Koshigatana en een boog.
Verrassend genoeg heeft dit Japanse zwaard een eenvoudig ontwerp. Het mist de katana of Tachi's karakteristieke tsuba, en de tsuka heeft geen wikkeling. Het was kaal, hoewel sommige zwaardsmeden het uiterlijk verbeterden door er lak op aan te brengen.
Kodachi
Een Kodachi-zwaard van het Nationaal Museum van Tokio op Wikimedia Commons.
Noem het de mini-Tachi. Zo herkennen de meeste zwaardliefhebbers de Kodachi. En waarom ook niet? Dit Japanse zwaard heeft een lemmet dat niet langer is dan 60 centimeter, maar niet korter dan 40 centimeter. Van de punt van het lemmet tot de buitenste rand van het gevest is de Kodachi slechts zo'n 84 centimeter lang. Dat is vijf centimeter langer dan het lemmet van de katana.
Zwaardliefhebbers beschouwen de Kodachi als de directe voorganger van de Wakizashi, hoewel deze laatste iets korter kan zijn. De vergelijking is niet misplaatst, want de Wakizashi is het begeleidende zwaard van een katana, net zoals de Kodachi de partner van de Tachi is in de strijd.
Historici geloven dat edelen uit de Kamakura-periode (1192-1333) een zwaard nodig hadden met een lemmet dat korter was dan de Tachi, maar langer dan de Koshigatana. Dit wapen stelde de adel in staat om in koetsen en rijtuigen te reizen met een betrouwbaar lemmet voor zelfverdediging.
Nodachi
Een Nodachi-samoerai van CareLine Art.
Dit Japanse zwaard is het tegenovergestelde van de Kodachi. Als je de drie oude zwaarden, Kodachi, Tachi en Nodachi (of Odachi), naast elkaar legt, zou de laatste de grootste (of langste) zijn.
De Nodachi is ongelooflijk lang, perfect om tegenstanders mee te slaan en te snijden zonder angst voor een succesvolle tegenaanval. Waarom? Het lemmet van dit zwaard kan 370 cm (148 inch) of ongeveer 32,5 cm (12,4 shaku) lang worden. De gemiddelde lengte van het Nodachi-lemmet is echter ongeveer 90 cm (35,8 inch) of drie shaku.
Toch lijkt het indrukwekkende bereik van het zwaard meer op een speer met een uitzonderlijk lang lemmet. Het gevest is minstens twee keer zo lang als dat van de Tachi, wat de samoerai uitstekende controle geeft.
Deze zwaarden waren beroemd van 1336 tot 1392, hoewel ze alleen voor de cavalerie en infanterie werden gebruikt. Hoewel deze zwaarden uit de Nanbokucho-periode nog steeds bestaan, bevinden de meeste zich in heiligdommen en tempels voor ceremoniële doeleinden.
Nagamaki
Een Samurai die een Nagamaki hanteert van NexusMods.
De Nagamaki is een evolutie van het Grote Zwaard Nodachi (of Odachi). Sommigen verwarren het met de Naginata. Je kunt dit zwaard beter waarderen door het handvat of de greep van een Tachi te verlengen, waardoor het bijna net zo lang wordt als het lemmet.
De Nagamaki kan dus een totale zwaardlengte hebben van ongeveer 130 cm (51 inch), gemeten van de kissaki tot de punt van het handvat. Het lemmet is minstens 61 cm (24 inch) lang en het handvat is ongeveer even lang. Interessant is dat het handvat van de Nagamaki een katana-achtige wikkeling heeft.
Historici geloven dat de Nagamaki zijn ontstaan aan het einde van de 8e eeuw , hoewel het zwaard pas in de periode van het midden van de Kamakura-periode veel werd gebruikt. Het zwaard kwam in zwang tijdens de Sengoku-periode en verving de Naginata en Yari in dichte formaties.
Uchigatana
Een Uchigatana door Iren Mischenko op ArtStation.
De Katana en Wakizashi zijn voorbeelden van dit Japanse zwaard . De Uchigatana is er in twee lengtes: kort voor de Wakizashi en lang voor de Katana.
De Uchigatana verving de Koshigatana halverwege de 15e eeuw en werkte samen met de Tachi in de strijd. Het middellange kling en de snelle trekkracht brachten de samoerai ertoe de Tachi later weer terug te brengen.
In tegenstelling tot de Tachi heeft de Uchigatana zijn vlijmscherpe snede naar boven gericht wanneer hij onder de gordel wordt gedragen. Deze oriëntatie maakte het voor de samoerai mogelijk om het zwaard snel en flexibel te trekken.
Wakizashi
Zoals gezegd is de Wakizashi een Uchigatana en de directe opvolger van de Kodachi. Het is een secundair wapen van de Katana, waarmee de Samurai kan blokkeren met het langere zwaard en een tegenstander met de Wakizashi kan uithalen in een succesvolle tegenaanval.
Net als de katana droegen de samoerai de Wakizashi met de scherpe rand naar boven. Dit maakt bliksemsnelle en vloeiende trekbewegingen mogelijk. Het is perfect voor gevechten van dichtbij en zelfverdediging. De Wakizashi kan ook een uitstekende aanvulling zijn op formele Japanse kleding.
Het lemmet van de Wakizashi is 30 tot 60 centimeter lang en kan katana-achtige kenmerken en versieringen hebben.
Tanto
De Tanto is het moderne equivalent van de oude Koshigatana-dolk. Het lemmet kan zo kort zijn als 15 cm of zo lang als 30 cm, of korter dan een shaku. Het is een hulpmiddel om tegenstanders mee te steken, hoewel sommige samoerai de Tanto gebruikten om tegenstanders in gevechten van dichtbij te verwonden.
Vrouwen in het feodale Japan droegen ook een kleinere versie van de Tanto, een Kaiken. Het is het perfecte wapen voor zelfverdediging. De meeste Tanto-dolken hebben een enkele scherpe rand, terwijl andere dubbelzijdig zijn.
Iaito
Een Iaidoka met een Iaito-zwaard door Rodrigja op Wikimedia Commons.
De Iaito is geen gevechtszwaard, maar een oefenzwaard. Samoeraikrijgers trainen nooit met hun dodelijke Tachi's en Katana's. In plaats daarvan vertrouwen ze op oefenzwaarden met een ongeslepen snede. Ze lijken op de Katana, maar ze doen geen pijn aan een trainingspartner wanneer ze geraakt worden.
De meeste Iaito-zwaarden zijn gemaakt van een aluminium-zinklegering. Dit is een lichter materiaal dan staal, waardoor studenten en Iaido-beoefenaars verschillende Iaido-technieken kunnen leren en beheersen. Dit zwaard is ook vrijgesteld van verboden in Japan, waardoor zowel inwoners als buitenlanders de Iaito in het openbaar mogen dragen.
Andere bladwapens van de samoerai
De samoerai van het feodale Japan beperkten hun wapens niet tot katana's, tachis, wakizashi's en tanto's. Ze gebruikten ook andere snijgereedschappen om vijanden te verslaan en hun daimyo's te beschermen. Hier zijn andere snijwapens die je misschien wilt leren gebruiken.
Naginata
Zoals gezegd denken veel mensen dat de Nagamaki en de Naginata één en hetzelfde zwaard zijn. De laatste is echter een Japans zwaard, terwijl de eerste strikt genomen een stokwapen is.
De Naginata heeft een lemmet van 84 tot 99 centimeter en is bevestigd aan een houten handvat. Dit Japanse wapen kan 258 centimeter lang zijn, van de kissaki tot de voorrand van de paal. Hoewel iets korter dan de grootste Nodachi, was de Naginata een formidabel wapen tijdens de Heian- en Kamakura-periode.
Het is als een Tachi op een paal, die het bereik van een samoerai vergroot. Het is het favoriete wapen van feodale Japanse voetsoldaten (Ashiganu) en krijgsmonniken (Sohei). Vijanden neerhalen is gemakkelijk dankzij het verlengde handvat van de Naginata en de vlijmscherpe snede van het lemmet.
Ken
Dit Tanto-achtige zwaard heeft twee scherpe randen met een recht lemmet, ofwel nagasa. De samoerai hergebruikten vaak metalen speerpunten en maakten er Ken van. Het is niet strikt een gevechtswapen, maar een ceremonieel instrument en boeddhistisch offer.
Yari
Deze Tanto lijkt op de Ken, maar heeft een driehoekige doorsnede die perfect is om door het pantser van een tegenstander te prikken. Net als de Ken is de Yari een hergebruikte speerpunt, maar dan korter.
Onze Japanse zwaardcollectie
Katana Sword biedt hoogwaardige Japanse zwaarden, ontworpen in het Land van de Rijzende Zon en gesmeed door de deskundige handen van katana-kaji's. We hebben handgemaakte katana's, ninjato's, wakizashi's en tanto's om je zwaardhonger te stillen. En als je snel genoeg bent, kun je zeldzame antieke zwaarden bemachtigen.
Zet deze stukken in je woonkamer of toon ze op kantoor. Waar je deze messen ook neerzet, je kunt er zeker van zijn dat het prachtige kunstwerken worden.
Conclusie
Een Japans zwaard in huis halen is gemakkelijk als je weet welk type je moet kopen. Onze uitgebreide gids heeft je inzicht gegeven in het perfecte zwaard om te presenteren in je huis, op kantoor of in een galerie. Hoewel deze zwaarden worden vereerd om hun ongeëvenaarde schoonheid, blijven hun eeuwenoude verhalen wereldwijd fascineren en zwaardliefhebbers enthousiast maken.
